Tarnowskie ślady Marka Grechuty

W maleńkim zbiorku wierszy Marka Grechuty pt. „Będziesz się uśmiechać” z 1985 roku w rozdzialiku „Ładne miejsca”, w zacnym gronie wierszy o Wenecji, Giewoncie, Lanckoronie, Tyńcu, Niagarze,znalazł się też taki o peerelowskiej tarnowskiej fontannie sprzed hotelu Tarnovia. Obecnie w tym miejscu jest inna – kosmiczna z planetami – ale dla tych, którzy pamiętają tamtą z kamiennymi zębami albo np. leżakami dookoła, zamieszczamy ten wiersz, w którym szumiąco – śpiewająca fontanna to po prostu roześmiana buzia z garniturem kamiennych zębów uśmiechająca się do nieba.

 

To ciepłe wspomnienie wspaniałego poety – pieśniarza oraz jego tarnowskich śladów wraz z tekstem wspomnianego wiersza dedykujemy Państwu na nadchodzący weekend.

 

„Fontanna przy hotelu Tarnovia”

 

Rzeźbiarz wymyślił tu fontannę w formie koła

stawiając po okręgu klocki betonowe

klocki – kamienne zęby – trawa wody woła

otwierając szeroko usta pomysłowe

 

Strużki wody w powietrzu tworzą parabole

i spadają co chwilę o pół metra dalej

ale to już wystarczy żeby ujrzeć w dole

cichy obraz pragnienia w czerwcowym upale

 

W tle fontanny na mocno rozgrzanym asfalcie

pędzą auta w upale uchylając szyby

teraz słyszę jak mocno szczerzy w każdym aucie

małe kółko zębate metalowe tryby

 

Tamto warczy i zgrzyta kiedy to przede mną

cicho szepce coś nuci i szumi i śpiewa​

zatrzymajcie na chwilę pogoń nadaremną

i popatrzcie jak ziemia śmieje się do nieba