Radłowskie poezje

                 Kościół Jana

Siedzisz zatroskany w starym tympanonie

Twój kościół warowny dotknęła historia

piołunem kurzu

w starych ołtarzach dusza mieszka

brzęczą srebrniki Jana Grota

Niepamięć chętnie skrywa

posępne milczenie

kanoników krakowskich pobożnych biskupów

dziesięciny chłopskie

i czternaście karczem

więcej niźli świętych w radłowskich figurach

Wiarę podpierasz w kazimierzowskich murach

i pokutne ślady

                       Helena Urbanik – radłowianka

Fot. Zbigniew Marcinkowski, 2016