Radłowski park dawniej i dziś

Dziękujemy panu Tomaszowi Szczepanikowi za przesłanie nam autorskich wierszy i  fotografii z rodzinnego albumu. Poniżej prezentujemy wiersz pełen wspomnień, w którym  jest mowa m.in. o parku w Radłowie. Fotografia sprzed lat na pewno niektórym przypomni  urok tego miejsca. Współczesne zdjęcie, zrobione członkom Zespołu „Biskupianie” w czasie Narodowego Czytania 2020, umiejscowione dokładnie w tym samym miejscu,  ukazuje piękny, romantyczny, radłowski park w pełnej krasie  po dokonanej rewitalizacji.

 

„Wspaniałe czasy”

Gdzie te lasy zielone,                                                      
i Słone Kamienie,
Zapach konwalii,                                                                                                                                                             
świerków, i sosen.

Jak jeden miesiąc,                                                                                                                                                             
Babiego Lata mgnienie,                                                                                                                                                    
Przewiało wiele lat                                                                                                                                                           
naszego życia wiosen.                                                                                                                                                                  

Te skoki do wody,
w podleśnym stawie,
Pieczarki, na łąkach
za parkiem.

Ryby ze stawów,                                                                                                                                                                 
łowionych po kryjomu,
W wodach których                                                                                                                                                              
królowały karpie.                                                                                                                                                                             

I te stawy w parku,                                                                                                                                                                 
rzęsą pościelone,                                                                                                                                                              
Zbieraną przez innych
dla kaczek.
   

Te biegi szkolne,
w lipowych uliczkach,                                                                                                                                                              
Zawody, na trzech
boiskach sportowych.                                                                                                                                                   

A zimową porą,
ślizgawki, i hokej,
I jazda na łyżwach,
dla amatorów.                                                                                                                                                 

Wyprawy po wodę
do Świętego Urbanka,                                                                                                                                                          
Przez łąki, bagna,
cegielniane tory.                                                                                                                                 

Kąpiele w Gołasowej łaźni,
lub na cegielni,
Bo w domu brak
kranowej wody.       

Ten warsztat stolarski
i Babcia Kochana,
Która raczyła
klusiami.                                                                                                                                                      

Dymiony z winem,                                                                                                                                                               
stajnia z inwentarzem,
Sąsieki, napełnione
pachnącym sianem.    

Kolejki w sklepach,                                                                                                                                                         
kawałkiem mięsa uwieńczone,                                                                                                                                        
Masłem, i cukrem,
rarytasami kartkowo określane.

Te imprezy, „domówki”,
gwiazdy spadające
Wprost na nas,
z wysokiego nieba.                                                                                                                                                                 

Dziś można
szybko skalkulować,
Ile do szczęścia
nam potrzeba.                                                                                                                                                

Dziś po świecie,
rodzinami rozrzuceni,
Wciąż czasu mało,
zabiegani,                                                           
Zostajemy dla siebie,
tylko sami.

                                                                                                                                                                                            
Niezwyciężeni,
Ale też
Niepokonani.

05.07.2020. Szczepanik Tomasz